امروزه بحث توسعه پایدار به صورت یک ضرورت در جهان مطرح است و تمامی دولت ها برنامه های خود را بر اساس آن پیریزی می کنند. سازمان ملل از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۳۰ تمامی کشورها را موظف نموده که به اهداف و شاخص های توسعه پایدار با همکاری و تعامل یکدیگر در سطوح ملی، منطقه ای و بین المللی دست یابند. دستیابی به توسعه پایدار ارتباط مستقیمی با آموزش و توانمندسازی نیروی انسانی دارد. آموزش به عنوان یکی از مولفه های موثر در ارتقای کیفیت زندگی و بهبود شاخص های توسعه در هر جامعه مطرح است.
در این میان آماده سازی زنان و توسعه این سرمایه انسانی، به عنوان نیمی از اعضای جامعه از طریق ارائه آموزش های متناسب با شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هر کشور و با هدف توسعه فردی و اجتماعی آنان زمینه کاهش تفاوت بین شهر و روستا ،فقرزدایی اشتغال زایی درآمدزایی و توسعه را فراهم می آورد.
فهرست:
پیشگفتار: ص۷
۱. مقدمه: ص۹
۲. شاخصهای برنامه ریزی و تدوین برنامه عملیاتی: ص۹
۳. چالشهای پیشرو در تدوین برنامه: ص۱۰
۴. محورهای پیشنهادی در اجرای بهینه برنامه عملیاتی استانها: ص۱۰
۵. تعاریف واژگان: ص۱۱
۶. معرفی اجمالی پروژه های ویژه زنان روستایی و عشایری در سال ۱۴۰۲:ص ۱۳
۶-۱. ظرفیت سازی، نهادسازی، توسعه کسب و کار: ص۱۳
۶-۲. پروژه های تخصصی کشاورزی: ص۱۶
۶-۳. طرحها و پروژه های توسعه پایدار: ص ۱۸
۶-۴. سایر فعالیتهای اجرایی: ص۲۱
۷. برنامه عملیاتی توانمندسازی زنان روستایی و عشایری در سال ۱۴۰۲: ص ۲۳
۱-۷. برنامه عملیاتی دفتر توسعه فعالیتهای کشاورزی زنان روستایی و عشایری از محل اعتبارات ملی و استانی درسال ۱۴۰۲: ص ۲۳
۲-۷. برنامه عملیاتی استانها از محل اعتبارات استانی: ص ۲۸
۳-۷. برنامه عملیاتی زنان روستایی و عشایری در سال ۱۴۰۲ به تفکیک استان: ص۳۰
۴-۷. برنامه عملیاتی توانمندسازی زنان عشایری به تفکیک استانها در سال ۱۴۰۲: ص ۱۴۰
۵-۷. برنامه عملیاتی توانمند سازی زنان عشایری کشور در سال ۱۴۰۲: ص ۱۴۲