حبوبات به عنوان مهمترين گياهان زراعي بعد از غلات مورد تغذيه انسان قرار
مي گيرند. دانه هاي رسيده و خشك حبوبات داراي ارزش غذايي زياد و قابليت نگهداري خوبي هستند و يكي از مهمترين منابع غذايي غني از پروتئين به شمار مي آيند. بر اساس تحقيقات صورت گرفته، تركيب مناسبي از پروتئين حبوبات با غلات مي تواند سوء تغذيه و كمبود اسيدهاي آمينه را برطرف سازد که این موضوع در ممالك در حال توسعة آسيا، آفريقا و آمريكاي لاتين بسيار مورد توجه است.

اگرچه با شروع انقلاب سبز، غلات توجه بيشتري از كشاورزان را به خود معطوف نمود و به عقيدة برخي ، توجه بيشتر به توليد غلات با كاهش سطح زير كاشت و توليد كمتر حبوبات توأم بوده است، اما به هر حال، به دلیل داشتن دانه هايي با درصد بالاي پروتئين (18 تا 32 درصد)، بويژه در كشورهايي كه با كمبود و گراني منابع پروتئين حيواني روبرو هستند، باعث گردیده اين گروه از گياهان كماكان ارزش تغذيه اي خود را حفظ نموده و پيش بيني مي شود با افزايش جمعيت در دهه هاي آينده براهميت توليد اين گياهان افزوده شود.

كتابي كه پيش رو داريد حاوي مطالبي درخصوص شناخت و توليد مهمترين حبوبات توليد شده در دنيا است و در نگارش آن سعي گرديده، ضمن توجه به نكات اساسي بوتانيكي و آگرونوميكي اين گياهان، رعايت اختصار در بيان مطالب صورت پذيرد.

مطالب ارائه شده در اين كتاب مطابق سرفصل درس زراعت حبوبات تدوين شده، اميد اين است تا مطالعة آن براي دانشجويان ، محققين و ساير علاقه مندان مفيد واقع گردد.