وقتی که نسیم اخبار ویروس نه چندان شناخته شده کرونا در لابلای انبوه خبرهای شبکه های گوناگون وزیدن گرفت کمتر کسی پیش بینی می کرد که در مدت زمان کوتاهی به آنچنان طوفان سهمگینی مبدل شود که در صدر حوادث تاثیرگذار قرن بیست و یکم قرار گیرد. دگرگونیهای پدیدآمده در ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جای تردیدی باقی نمی گذارد که دوران پس از کرونا تفاوت های شگرفی با قبل از آن داشته و پیچ تاریخی جدیدی در تاریخ بشریت اتفاق افتاده است. بسیاری از شئون زندگی دچار تغییرات بنیادین گردیده و انسان ناگزیر است در مقابل دوراهی آینده، دست به انتخاب تازه ای بزند.
الیف شافاک با نگرش عمیق در وضعیت جوامع مختلف و گوش سپردن به داستانهای گفته و فریادهای خفته، با محوریت قراردادن «بی تفاوتی»، جدیدترین کتاب خود رو نگاشته است. وی تلاش می کند با بیان خاطره ای شخصی از دوران حضور در استانبول که عنصر بی تفاوتی نقش پررنگی در آن دارد، این موضوع را به حال و هوای این روزهای مردم در جای جای کره خاکی بسط دهد. می کوشد تا با مثال های متعدد، دردهای مشترک انسان در سالهای آغازین قرن جدید از قبیل نادیده انگاشته شدن، شنیده نشدن، گوش ندادن، سرخوردگی، سرگردانی، بیگانه هراسی، خشم و پریشانی را ناشی از بی تفاوتی نسبت به وقایع پیرامونی زندگی برشمرده، آدمی را ترغیب نماید تا بدون تاثیرپذیری کورکورانه از جریان های غالب رسانه ای و وعده های سیاستمداران عوام گرا، ضمن توجه و احترام بیشتر به عقاید و آرای مخالف، زبان گویایی برای بیان داستان خود و گوش شنوایی برای شنیدن حکایتهای دیگران باشد.
ما در نقطه شروع و پایان قرار داریم ... آنچه را آغاز می کنیم، پایانی است بر یک عصر و شروعی برای دورانی تازه...