از مقدمه:
مدتی است متوجه شده ام که حقوق طبیعی زنان و امتیازات اجتماعی آنان از طرف مردان پایمال می شود، قبل از اینکه این قسمت برایم مسلم شود، تصور میکردم استدلالات مردان در این خصوص صحیح و حقی را که بدون هیچگونه مجوز منطقی و اخلاقی برای خود قائل شده اند لازم و طبیعی است.
در روزهای اولیه برایم واضح نبود که چه محرکات و عواملی مرا وادار کرده است که در این موضوع کنجکاری نمایم، همین قدر میدانم از روزی که فکرم باین قسمت متوجه شده، التهاب و تمایل زیادی برای کشف این مطلب در خود احساس کرده ام و از همان اوائل با دوستان خود و اشخاص دیگری که در بعضی مواقع بخصوص با ایشان مصادف شده ام، مسئله فوق را مورد بحث و گفتگو قرار داده ام. علتی که تا مدتی مرددم می نمود طرز تفکر و قضاوت اکثریت قریب باتفاق مردانی است که با من مواجه می شوند؛ زیرا کمتر از زبان آنان شنیده ام که اقرار و اعتراف کنند نسبت بحقوق زنان متجاوز هستند، تنها عده انگشت شماری بدون تظاهر معتقدند که مردان نسبت بزنان، حق کشی و احجاف میکنند، اما در بعضی موارد مردان را در تجاوزات محق میدانند. بعلاوه این عده هم نیز برای جلوگیری از این تجاوز، که بدان معترفند هیچگونه مبارزه نمی کنند...