در این کتاب، نویسنده با اشاره به اینکه کریدورهای علم و فناوری (مناطق ویژه ی علم و فناوری) از زیرساخت های توسعة اقتصاد دانش محور هستند، می نویسد: «منطقه ویژه علم و فناوری مجموعه ای متمرکز از دانشگاه ها، پارک های فناوری، مراکز تحقیقاتی و پژوهشی، شرکت های با فناوری برتر، سرمایه های مخاطره پذیر، امکانات و زیرساخت های فیزیکی و نهادی و سرمایه انسانی است که در یک فضای جغرافیایی و در یک منطقه اقتصادی با مدیریت متمرکز و ساختار حقوقی خاص تشکیل و به تولید محصولات و خدمات دانش محور می پردازد.»
در بخش دیگری از این اثر نفیس آمده است: «کریدورهای علم و فناوری میتوانند نقش بی همتایی را در خلق دانایی، رشد و توسعه اقتصادی ایفا نمایند و از دید عملکردی، کریدورها (مناطق دانایی) به شیوه ای هدفمند به پرورش و فربه نمودن دانایی پرداخته و در خلق اشتغال، رشد پرشتاب در درآمد جامعه و خلق ثروت، افزایش کیفیت زندگی شهروندان، فراهم آوردن دسترسی مؤثر به زیرساخت های حمل و نقلی، طراحی شهری و معماری پیوند دهنده فناوری های نوین، افزایش سطح رقابت تخصص گرایانه، ایجاد شبکه های پرنفوذ تجاری، ایجاد ظرفیت دسترسی به دیگر بازارها، ارتقاء سطح آموزش و مهارت شهروندان، دفاع از فرهنگ کسب و کار مشارکتی و رقابت پذیر، ارایه خدمات عمومی خلاقانه و پاسخگو و زمینه ساز آشکارسازی فرهنگ تحمل پذیری و پذیرنده های فرهنگ های متنوع بر پایة شایسته سالاری؛ نقش ایفا نمایند.»