احمد کسروی در این کتاب کوشیده تا برخی واژگان اصیل پارسی را که امروزه در معنی دچار تحریف شده‌اند، شناسایی کرده و معانی آن را به شکلی درست بازگو کند. از جمله تمایر بین واژگان کیش و دین که امروزه هر دو به یک معنی به کار می‌روند؛ اما در گذشته هر یک معانی خاصی را داشته‌اند. این کتاب را یکی از پخته‌ترین آثار ادبی ـ تاریخی کسروی دانسته‌اند. همچنین در این کتاب برخی دیدگاه‌های نویسنده در باب مسائل اجتماعی و فلسفی دین، همچنین مفهوم و شیوه‌های رستگاری بازگو شده است.

فهرست گفتارها :
1- دین برآشفته و هم سست گردیده
2- دین چیست و برای چیست؟
3- دین از چه راه بدست آید؟
4- به آسانی توان مردمان را در یک راه گرد آورد
5- آفریدگار
6- دو لغزشگاه
7- راه دین جدا و راه دانش جداست
8- جان و روان
9- جاویدانی روان
10- در پیرامون مادیگری
11- مردان خدا
12- زردشت و مانی
13- پاکدینی
14- فلسفه
15- صوفیگری
16- باطنیگری
17- خراباتیگری
18- یک دین و یک درفش
19- آن نه دیندار است که بدلیل گردن نمیگزارد
20- خدا را میخوانند و روی سخن با توانگران میدارند
21- خدا هیچگاه جهان را بخود رها نخواهد کرد
22- آیین زندگانی
23- باید هرکس باندازه شایستگی و کوشش خود از زندگی بهره یابد
24- آموزگاران و فرهیختاران