هر چند این جزوه برای عزیزان مبتدی تا سطح متوسط داستان نویسی نوشته شده است، اما نکته ای مهم را اشاره می کنم که بهتر است در ابتدای کار، هنرجوی گرامی بداند.
کارگاه های شعر و داستان نویسی که امروزه بیشتر وسیله ای برای کسب درآمد نویسندگان و منتقدان شده است (که اصلا مورد منفی ای نیست ) ، بیشتر از آنکه هنرپژوه را داستان نویس کند، در واقع مقداری علم ادبی و مصالح اولیه را در اختیار هنرپژوه می گذارد. متاسفانه این دید پیش آمده است کسی که کلاس و کارگاه داستان نویسی می رود، حتما پس از طی مدت زمانی نویسنده ای خوب خواهد شد! این حرف و این تفکر اشتباه است.
کارگاه های داستان نویسی پس از پرداختن به اصول اولیه و به اصطلاح مصالح کار داستان نویسی، باید بعد از چند ترم، تبدیل به کارگاه های مطالعه و نیز نقد شود. توجه به نقد (چه نقد هایی که به داستان نویس و کارش وارد می شود و چه نقد هایی که روی آثار دیگران می شود) باعث پیشرفت اصلی نویسندگی خواهد شد.
داستان نویس و کمی عمومی تر، نویسنده، باید آنقدر بنویسد و نقد شود، آنقدر شکست بخورد و تجربه کسب کند، تا تبدیل به یک نویسنده خوب و قوی شود.
هر چند کلاس های داستان نویسی را می توان لازم دانست و مؤثر اما آنچه که بیش از همه اهمیت دارد ذوق و استعداد فرد و البته پی گیری مداوم داستان نویسی است. بوده اند کسانی که هیچ استعدادی در این زمینه هنری نداشته اند اما با تلاش و پشت کار به درجات خوب و بالایی رسیده اند اما شاید اگر! این افراد استعداد حقیقی خود را پیدا می کردند و همین پشتکار را داشتند در جاهای دیگر مفید تر بودند. نه تنها در داستان نویسی بلکه در سایر کارها و رشته های هنری و غیر هنری این نکته دارای اهمیت بسیار می باشد.
جانِ کلام آن است که اگر فکر می کنید استعدادی دارید تا انتها آن را دنبال کنید و اگر فکر می کنید در این زمینه استعدادی در شما نیست، از همان ابتدا به سراغ علاقه و استعداد خود بروید. قطعا با ارزش تر از زمان و استفاده صحیح از آن چیزی نیست.

_________________
این مجموعه شامل هفت داستان کوتاه نیز می باشد :

داستان شماره 1 – گردن بند - گی دو موپاسان:
داستان شماره 2 – قلب راز گو – ادگار آلن پو:
داستان شماره 3 – گیرنده شناخته نشد - نوشته کریسمن تیلر – درقالب نامه
داستان شماره 4 – تابلو - « آلدس هاکسلی »
داستان شماره 5- شهر کوچک ما – نوشته احمد محمود
داستان شماره 6- ارمغان مغان ( هدیه کریسمس) – نوشته او هنری – ترجمه علیرضا دوراندیش
داستان شماره 7- داش آکل – نوشته صادق هدایت.

___________________________


منابع استفاده شده در تالیف:
• یونسی، ابرهیم، 1305 – هنر داستان نویسی – ورایش2 – تهران: موسسه انتشارات نگاه، 1369، 547 ص
• مهدی پور عمرانی، روح الله، 1339- آموزش داستان نویسی – تهران: تیرگان، 1386، 319 ص
• میرصادقی، جمال - عناصر داستان – تهران: نشر سخن، چاپ سوم، ۱۳۷۶
• پاینده،‌ حسین- داستان کوتاه در ایران - جلد اول (داستان های رئالیستی و ناتورالیستی)- چاپ دوم - تهران: نیلوفر، پاییز ۱۳۹۱
• پاینده،‌ حسین- داستان کوتاه در ایران، جلد دوم: داستانهای مدرن. تهران: انتشارات نیلوفر، چاپ دوم ۱۳۹۱.
• پاینده،‌ حسین- داستان کوتاه در ایران، جلد سوم: داستانهای پسامدرن. تهران: انتشارات نیلوفر، چاپ دوم ۱۳۹۳.
• شمیسا، سیروس – انواع ادبی، ویرایش 3 - تهران:نشر فردوس، چاپ نهم – 376 ص
• سلیمانی، محسن – فن داستان نویسی – ترجمه و گردآوری محسن سلیمانی- تهران؛ امیرکبیر، 1370- 422ص
• فوستر، ادوار مورگان – جنبه های رمان –ترجمه ابراهیم یونسی، انتشارات امیرکبیر، 1357
• براهنی، دکتر رضا، قصه نویسی، انتشارات اشرفی، 1348