این کتاب در واقع بحثی است درباره شعر امروز فارسی به‌ویژه از جهت محتوا و بنیان‌های فکری شاعران ایران از مشروطیت تا عصر حاضر. در این کتاب ابتدا از ظهور تجدد در شعر فارسی و علل و عوامل آن سخن رفته و سپس از از تجدد واقعی با ظهور نیما یوشیج پایه‌گذار شعر نو بحث می‌شود و نیما به عنوان نخستین بنیان‌گذار شعر نو فارسی معرفی شده و نظریات و عقاید او درباره شعر و شیوه جدید مورد بررسی قرار گرفته است. پس از آن نشان داده شده که با ظهور نیما و به‌ویژه تحولی که در شعر او به وجود می‌آید، دو شاخه اصلی از درخت شعر او جدا می‌گردد: یکی شعر نو تغزلی که ریشه در «افسانه» دارد و دیگر شعر نو حماسی و اجتماعی که از شعر تحول‌یافته نیما یعنی اشعار نو او مایه می‌گیرد