از مقدمه کتاب:
اولین مقاله من در دی ماه ۱۳۶۹ در بخش نامه های خوانندگان کیهان اندیشه منتشر شد. مقاله ای درباره زندگی علامه میرزا ابوالحسن رفیعی ،قزوینی از حکمای سنتی ایران.
اینک بعد از سی سال نوشتن، گزیده ای از مقدمه های کتابها، گزیده ای از متنهای رمان، فیلم نامه و چند مقاله - از بین حدود ۵۰۰ مقاله منتشر شده - را به همراه گزیده ای از کتابشناسی سی ساله در این مجموعه منتشر میکنم.
سی سال نوشتن من از سویی تنبیه، سانسور، توقیف و آخر سر رانده شدن از دیار مادری را در پی داشت و از سوی دیگر حاصل و محصول تشویقات راهنمایی و آموختن از بزرگانی است که در شکل دهی به حیات فرهنگی و فکری من تأثیرگذار بودند؛ بیش و پیش از همه فراهم ساختن فضایی ادبی و فرهنگی در خانه از سوی زنده یادان پدر (حسن حقدار) و مادرم (اکرم والانژاد) مرا با کتاب و کتاب خوانی آشنا کردند. در کلاس سوم ابتدائی به واسطه نوشتن انشایی از معلمم خانم احمدی اولین جایزه را برای نوشتن دریافت کردم. در روزگاری دیگر در دیداری با زنده یاد عبدالحسین زرین کوب، مورد تشویق ایشان برای دست به قلم بردن قرار گرفتم. آموختن در کلاسهای منطق ارسطویی دکتر یحیی یثربی و سپس آموزش فلسفه سنتی از آقا سید ابوالحسن آل مولانا در تبریز، راهی را برای حضور در درسهای فلسفه و عرفان و کلام آقا سید جلال الدین آشتیانی و شیخ محمد باقر ساعدی خراسانی در مشهد، هموار کرد در همان دوران دکتر غلامرضا خدیوی، فلسفه علم و فلسفه مدرن را به من آموخت...