ناصرالدین شاه قاجار را بهتر است پادشاه سیاح بنامیم چه همواره در سیر و سفر و گشت و گذار و شکار به سر می برده است. اولین سفر وی به خارج از کشور در سال 1253 ه.ق یعنی در زمان ولایتعهدی سفری بود که به ایروان نموده است. پس از آن در دوران پنجاه ساله پادشاهی علاوه بر سفرهایی که به نقاط دور و نزدیک کشور داشته است، اولین سفر خارج از کشور او سفر به عتبات عالیات به مدت پنج ماه و اندی بوده است.
ناصرالدین شاه در این کتاب اقدام به جمع آوری خاطرات سفر فرنگ به همراه منشی اش می شود.