این کتاب در چهار بخش تنظیم و تدوین شده است که بخش اول، گفتگو با استاد سیدهادی خسروشاهی درباره علامه سید مرتضی عسکری است که در روزنامه اطلاعات منتشر شده و بخش دوم هم گفتگویی با عنوان تعارض علمای سنتی و روشنفکران دینی با هفته نامه پنجره است.
بخش سوم هم اسنادی از همکاری علامه عسکری با نهضت اسلامی ایران است که از کتاب «مرزدار مکتب اهلبیت (ع) نوشته حجت الاسلام محمدباقر ادیبی لاریجانی اخذ شده است. بخش چهار هم اسناد و عکس هایی از علامه عسکری (ره) آمده است.
در این کتاب سعی شده تا با پرهیز از تکرار، به ناگفته ها و زوایای کمتر روشن شده زندگی پُربار و فعالیت های در مختلف علمی و فرهنگی مرحوم علامه عسکری پرداخته شود.
استاد خسروشاهی در گفتگوی اول، به سوابق مبارزاتی علامه عسکری در تأسیس حزب الدعوه الاسلامی در عراق، فضای فکری و سیاسی عراق آن دوران، جماعتالعلمای نجف، تأسیس دانشکده اصولالدین و منتدی النشر در بغداد و همراهی ایشان با نهضت اسلامی ایران و ... پرداخته است.
استاد خسروشاهی در بخشی از این گفتگو، درباره آثار استاد علامه عسکری می گویند:
«مجموعه آثار علامه عسکری نشان دهنده کشف نکته های باریک و تاریک در تاریخ اسلام و علمالحدیث است که در طول قرون، از چشم اغلب محققان و علمای ما دور مانده و ایشان با تحقیق و تفحص و باریک بینی، آنها را کشف و مکتوب و روشن ساخته است. مثلاً کشف یکصد و پنجاه صحابی ساختگی که در کتاب های معتبر اهل سنت از آنها به عنوان صحابی پیامبر نام برده شده کشف تاریخی بزرگی بود یا ابطال پیدایش تشیع توسط یک یهودی به ظاهر مسلمان شده یهودی به نام نام عبدالله بن سبأ و در واقع کشف و اثبات این که اصلاً این چنین شخصی وجود خارجی نداشته و افسانه ای بیش نبوده است.»
بخش دوم کتاب عمدتاً به ماجرای انتقادهای علامه عسکری به دکتر شریعتی و امام موسی صدر و تعارض علمای سنتی و روشنفکران دینی می پردازد. علامه عسکری از جمله کسانی بود که نقدهای تندی نسبت به نوشته های دکتر شریعتی داشت، اما استاد خسروشاهی تأکید می نماید که نقدهای تند نخستین علامه عسکری به دکتر شریعتی، حاصل بدگویی های عناصر معاند بوده است و بعدها درباره دکتر شریعتی تجدیدنظر کرد؛ زیرا او کسی نبود که بر چیزی که صحت نداد، اصرار بورزد.