محمدعلی اسلامی ندوشن را می‌توان یک سفرنامه نویس قهار، قصه‌گویی مسلط، محققی کامل و مترجمی جامع دانست که در هر کدام از وادی‌های نقد و داستان و ترجمه و تحقیق و سفرنامه ید طولایی دارد و در هر کدام از این وادی‌ها بسیط است و صاحب‌نظر. دکتر اسلامی در این کتاب با نثری زیبا و عمیق به بررسی تضادهای فرهنگی قبل و بعد از انقلاب اکتبر روسیه پرداخته است. این کتاب نوشته‌ای فاخر در ادبیات فارسی محسوب می‌شود. اسلامی ندوشن سفرنامه خود اینگونه آغاز می‌کند: «سفر به اتّحاد جماهیر شوروی بر اثر دعوتی بود که از جانب «مؤسسه ایراشناسی آکادمی علوم شوروی‌» صورت گرفت‌. در پائیز ۱۳۵۲ طی یک ماه از شهرهای مسکو و لنینگراد (پطرزبورگ‌) و سپس در شرق از دوشنبه (مرکز تاجیکستان‌) و تاشکند و سمرقند و بخارا در ازبکستان‌، دیدن کردم‌. دوست و دشمن درباره شوروی زیاد حرف زده‌اند، ولی من در این کتاب کوشیده‌ام که نه این باشم و نه آن‌. حالتی برتر از دوستی و دشمنی هست و آن بینش به انصاف است‌».