آنتوان و رابرت شرلی در اوایل حکومت شاه عباس صفوی به ایران آمدند و سالها در دربار حضور داشتند و آنقدر مورد اعتماد شاه عباس قرار گرفتند که آنها را به عنوان سفیر به کشورهای اروپایی می‌فرستاد. با این حال چرایی حضور آنها در ایران همچنان مبهم است. کتاب سفرنامه برادران شرلی برای فهم سیاست خارجی صفویان و نقش دول اروپایی و جایگاه دولت عثمانی، حاوی نکات ظریف، مهم و عبرت‌آموز است. این سفرنامه را ظاهراً برای نخستین بار فردی با نام «آوانس» در موزه‌ای در انگلستان دید و به فارسی ترجمه کرد. آنطور که مشخص است «آوانس» نام مستعار یکی از درباریان قاجار – احتمالا مسیحی – است که برای تحقیق به فرنگ سفر کرده است. سفرنامه تا زمان حکومت احمدشاه به صورت دست‌نوشته‌های آوانس باقی می‌ماند و بعد به همت علی‌قلی خان سردار اسعد و به اهتمام احمد مشیر چاپ می‌شود. چاپ بعدی این کتاب در سال ۱۳۵۷ با مقدمه «محبت آیین» منتشر شده است که کتاب حاضر است.