ابوالمعانی بیدل (۱۰۵۴ ـ ۱۱۳۳ ق) متفکری است متدین که راجع به الوهیت، خلقت کاینات، نظام عالم، سعادت و خیر و بشر و ارزش‌های فردی و اجتماعی حیات انسانی می‌اندیشد و اظهار عقیدت می‌نماید. متصوفی است عالی‌مقام که قلبش از عشق خداوند، محبت، بشر، احساس حسن و جمال در مظاهر کائنات، مملو است. شاعری است بلندپایه و ادیبی است دارای کمالات صوری و معنوی که اشعار زیبا و شاهکارهای بی‌نظیر او، مؤید قاطعی برای این مدعاست. در این کتاب در شانزده فصل به زندگی، شعر، افکار و خصوصیات شعری بیدل دهلوی پرداخته شده و منتخباتی از آثار او آورده شده است.