موضوع این کتاب شرح زندگی یکی از مردان قهرمان و نامدار این قرن است. مردی فارسی که از پیشه کلانتری محلات حیدری شهر شیراز به نیروی عقل و تدبیر و اراده آهنین خود بصدارت ایران زمین نائل آمد و آوازه شهرتش قاره آسیا را پشت سر نهاد و بدنبای مغرب زمین رسید. مردی که در سلطنت چهار تاجدار ایران زمین وزنه ای قاطع در سیاست کشور بشمار میرفت و تاج بخش و تاج ستان شهرت یافت. مردی که در ترازوی قضاوتهای سطحی و عادی گاه خائن و زمانی خادم لقب گرفت. با این همه مردی که دشمن و دوست و مغرض و بیطرف درباره او اذعان دارند که مردی بزرگ بوده مردی که هرگزشک و دو دلی نمیشناخت و تردید و تزلزل در ارکان اراده اش راه نمی یافت. اگر بر انجام مهمی کمر می بست تا حصول بدان هرگز از پای نمی نشست و مردی با همان صلابت و فخامت رشته کوههای سر بلند زاگروس که از دامان آن برخاسته بود.
این کتاب راجع به شخص حاج اِبراهیم کلانتَر است که از بزرگان جنوب و شهر شیراز بوده است، مربوط به عصر زندیه. در همین دوران رشد و ترقی بسیار داشته و به شهرت رسید و کلانتری شهر را می پذیرد و بدین سان لقب او میشود حاجی ابراهیم خان کلانتر و در تاریخ آمده که زمان حمله آقا محمدخان که برای تسلط به شیراز بود به پادشاه لطفعلی خان با گشودن دروازه های شهر خیانت کرد و او را جز اصلیترین شخصیتهای تاریخی برای رساندن جانشینی فتحعلی شاه پس از مرگ اقا محمدخان می شناسند. واینگونه بود که از فتحعلی شاه لقب اعتمادالدوله را کسب نمود و صدراعظم او شد که در نهایت بخاطر شک و سوظن فتحعلی شاه بطور فجیعی کشته شد.