بخشی از کتاب دنیای قشنگ نو:
«ساختمانی خاکستری، کوتاه، تنها شصت و چهار طبقه، و بر سر در آن نوشته شده: مرکز تفریخ و شرطی‌سازی لندن. و زیر آن، شعار دولت جهانی: ثبات، همسانی، جامعه. سالن عظیم طبقه زیرین رو به شمال بود، و از پنجره‌های آن، نوری سرد که هرگز گرم نمی‌شد به درون می‌تابید. هوای سرد و مرده، هوای تابستانی فراموش شده، به درون می‌خزید و مخفیانه بر روی لوله‌های آزمایش و سطوح صیقلی می‌نشست. شکوه علم و تکنولوژی در هر گوشه‌ای از این سالن به چشم می‌خورد.
مدیر ادامه داد: 'و این جا، بچه‌ها' - او درب‌ها را باز کرد - 'یکی از اتاق‌های شرطی‌سازی نوزادان دلتاست.' موج گرما به صورتشان خورد. گروهی از نوزادان یکسان، همه با لباس‌های خاکستری یکسان، روی زمین خزیدن را تمرین می‌کردند. صدای زمزمه‌های مداوم از بلندگوها پخش می‌شد و نوزادان را با تکرار بی‌پایان درس‌های طبقه دلتا شرطی می‌کرد: 'آلفاها جامه سبز می‌پوشند. من نمی‌خواهم با آلفاها بازی کنم. آلفاها بیش از حد باهوشند. من خیلی خوشحالم که یک دلتا هستم.'»