مـشـخـصـات فـایـل

عـنـوان تـحـقـیـق : تاریخچه موزه
فـرمـت فـایـل : word
تـعـداد صـفـحـات : 47
مـنـاسـب جـهـت ارائـه تـحـقـیـق کـلاســی

فهرست:
فصل اول
شناخت كلي تاريخچه موزه در جهان و ايران وانواع موزه ها
تعريف و تاريخچه پيدايش موزه
تاريخچه موزه در جهان
استفاده از آثار هنري در روم باستان
فصل دوم:
تاريخچه موزه در ايران( موزه همايوني، موزه ملي، ) موزه دانشكده افسري،........
موزه مردم شناسي، موزه هاي بقاع متبركه، تأسيس موزه ايران باستان)
فصل سوم:
دانش موزه داري (تعريف و پيشينه)
هدفهاي اصلي ايكوم
فصل چهارم:
ساختار و عملكرد موزه
فضاي فيزيكي موزه
مراكز جنبي موزه
عملكرد موزه
فصل پنجم:
شناخت ميراث و ارزشهاي فرهنگي
(ساختار علمي ومجموعه موزه)
(مديريت و راهبري مجموعه)
مؤثرترين روش تنظيم و بايگاني اشياء و اموال موزه
فصل ششم:
مرمت و حفاظت آثار
برنامه هاي برون مرزي و درون مرزي
انتخاب زمان مناسب براي اجراي برنامه هاي آموزشي
تعيين چگونگي اجراي برنامه هاي آموزشي
وسايل كمك آموزشي در موزه ها

بـخـشـی از مـتـن ایـن تـحـقـیـق :

ريشه  واژه موزه از لغت يوناني «موزين» (Mousein) به معناي مقر زندگي موزه (Mouse)  الهه هنر و صنايع در اساطير يونان باستان اقتباس شده است. و در زبان انگليسي تلفظ ميوزه يم (Museum) و در زبان فرانسه موزه (MUSEE) را به خود گرفته است.
در حوالي دهه 1290 هـ.ق.  تلفظ فرانسه «موزه» به زبان فارسي نيز راه يافت. پيشينه آن باز مي گردد به سفر هاي ناصر الدين شاه قاجار به اروپا وديدن موزه هاي آن ديار و تصميم او به ايجاد مشابه آن دارگ سلطنتي تهران وانتخاب نام «موزه» براي آن.
اكنون هزاران مؤسسه با نام موزه در سراسر جهان ومتجاوز از صد موزه در ايران عهده دار اشاعه فرهنگ جوامع مختلف مي باشند.
ايكوم شوراي بين المللي موزه وابسته به سازمان فرهنگي، علمي وتربيتي سازمان ملل متحد يونسكو در بند 3 و 14 اساسنامه خود كه جامعترين تعريف موزه است، چنين مي گويد:
« موزه مؤسسه است دائمي و بدون هدف مادي كه درهاي آن بر روي همگان گشوده است و در خدمت جامعه و پيشرفت آن فعاليت مي كند.هدف موزه ها تحقيق در آثار و شواهد بر جاي مانده انسان و محيط زيست او گرد آوري، حفظ و بهره وري معنوي وايجاد ارتباط بين اين آثار، بويژه به نمايش گذاران آنها به منظور بررسي و بهره وري معنوي است».
ب) تاريخچه موزه در جهان
مجموعه سازي براي انسان امري فطري است و ذوق و سليقه در گرد آوري آن بي شك همواره همراه او بوده است.
در دوران نويسندگي، انسان مجموعه ايي از صدف، گوش ماهي، سنگريزه و استخوان جانوران را گرد آوري و از آن براي تزيينات استفاده مي نمود.
درمراحل بعدي تمدن، اين مجموعه ها بيانگر شيوه هاي اعتقادي و آييني اقوام مختلف گرديد.مجموعه تزئيني و تجملي اي كه خصوصاً در قبرستانهاي تمدنهاي باستان بين النهرين و فلات ايران يافت شد اعتقاد به زندگي پس از مرگ را نشان داد.
در عهد باستان اشياء گرانبها ونفيس كه كاملاً جنبه نذري داشت براي بر آوردن نيازها در درون زيارتگاهها و معابد گرد آوري مي شد.
در پايان سده چهارم و آغاز سده سوم پيش از ميلاد مسيح، كه مصر پايگاه فرهنگ و هنر يونان گرديد، بطلميوس اول  از سرداران اسكندر مقدوني (321-283 ق.م ) به اعتلاي فرهنگ و هنر يونان همت گماشت. بطلميوس در كنار كاخ مسكوني خود در شهر اسكندريه جايي را با نام «موزه»- مشتمل بر يك دانشگاه بزرگ، كتابخانه، آزمايشگاه،رصد خانه و باغ گياهان و جانوران تأسيس كرد، ولي پس از بطلميوس اين فكر دنبال نشد. و از اين «موزه» فقط اشاره هايي در كتابها باقي مانده است...