دانلود تحقیق با عنوان اصول و ضوابط حسابداری و حسابرسی،
در قالب word و 90 صفحه
بخشی از متن تحقیق
تعاريف
3 . اصطلاحات ذيل در اين استاندارد با معانى مشخص زير بكار رفته است:
• قرارداد بیمه (بیمه نامه) عقدی است كه بهموجب آن يك طرف (بيمهگر) متعهد مىشود در ازاى دريافت حقبيمه از طرف ديگر (بيمهگذار)، در صورت وقوع حادثه، خسارت وارده به او يا شخص ذينفع را جبران كند يا مبلغ معینی را به وى يا شخص ذينفع بپردازد.
• بیمه زندگی نوعی بیمه مرتبط با حیات یا فوت انسان است که بیمه‌گر نسبت به پرداخت وجوهی معین براساس رویداد مشخصی ، اطمینان می‌دهد.
• بيمه عمومى به بیمه‌های غیر از بیمه زندگی اطلاق می‌شود.
• حق بيمه مبلغی است که بیمه‌گر در ازای پذیرش خطر طبق قرارداد بیمه از بیمه‌گذار مطالبه می‌کند.
• تاريخ شروع پوشش بیمه ای عبارت است از تاریخ شروع پذیرش خطر توسط بیمه‌گر طبق قرارداد بیمه.
• بيمه اتكايى بیمه ای است كه بهموجب آن يك طرف (بيمهگر اتکایی) در ازاى دريافت حقبيمه، جبران تمام يا بخشى از خسارت وارده به طرف ديگر (بيمهگر واگذارنده) را بابت بيمهنامه يا بيمهنامههاى صادره و يا قبولى توسط وى، تعهد مىكند.
• بيمه اتكايى نسبى نوعى بيمهاتكايى است كه بهموجب آن بيمهگر اتکایی در قبال دريافت نسبتى از حقبيمه قرارداد بيمه اوليه، تعهد مىكند بههمان نسبت خسارت وارده به بيمهگر واگذارنده را جبران كند.
• بيمهاتكايى غيرنسبى نوعى بيمهاتكايى است كه در آن بيمهگر اتکایی در قبال دريافت حقبيمه، تعهد مىكند تمام يا بخشى از خسارت مازاد بر سقف از پيش تعيين شده را جبران كند.
• خسارت عبارت است از مبلغ قابل پرداخت در اثر وقوع حوادث تحت پوشش بيمه.
شناخت درآمد حق بيمه
4 . درآمد حقبيمه بايد از تاریخ شروع پوشش بیمه ای و بهمحض اينكه حقبيمه بهگونهاى اتكاپذير قابل اندازهگيرى باشد، شناسايى شود.
5 . بيمهگر درآمد حقبيمه را درازاى پذيرش خطر كسب مىكند، لذا درآمد حقبيمه از تاريخ شروع پوشش بیمه‌ای، و نه تاریخ صدور، در رابطه با هريك از بيمه نامهها شناسايى مىشود. با اين وجود، بنابه ملاحظات عملى، بيمهگران معمولاً براى شناسايى درآمد، از مبناهایی استفاده مىكنند كه براساس آن، تاریخ مزبور به‌طور تقریبی تعیین می‌شود. براى مثال بيمهگر مستقيم ممكن است فرض كند براى تمام بيمهنامههاى صادر شده در يك ماه، خطر از اواسط ماه پذيرفته شده است. استفاده از اين مفروضات درصورتى قابل پذيرش است كه نتيجه حاصل از بكارگيرى آن با شناسايى درآمـد از تاريخ شروع پوشش بیمه‌ای هربيمهنامه در دوره مالی مربوط، تفاوت با اهميتى نداشته باشد.
6 . چنانچه بيمهگر براساس قوانین و مقررات مبالغى را از جانب سازمانهاى دولتى يا ساير اشخاص ثالث از بيمهگذار دريافت كند و بدون دخل و تصرف آن را به حساب ذینفع واريز كند، اين مبالغ درآمد بيمهگر تلقى نمىشود.
7 . درآمد حقبيمه بايد به‌طور يكنواخت در طول دوره بيمهنامه (براى بيمههاى مستقيم) يا در طول دوره پذیرش غرامت (براى بيمههاى اتكايى) شناسايى شود مگر اينكه الگوى وقوع خطر در طول دوره بيمهنامه يكنواخت نباشد كه در اينصورت درآمد حقبيمه متناسب با الگوى وقوع خطر برآوردی، شناسايى مىشود...