اختلال های یاد گیری زمانی تشخیص داده می شوند که پیشرفت فرد درآزمونهای استاندارد شده ی فردی برای خواندن ، ریاضیات و بیان نوشتاری اساسا پایین تر از سطح سنی ، هوش و تحصیلی مورد انتظار باشد.            

در ابتدا اختلالات یادگیری را که طبق طبقه بندی کتاب DSM-IV-TR در محور I طبقه بندی می شود و شامل

ـ اختلال درخواندن

ـ اختلال در ریاضیات

ـ اختلال در بیان نوشتاری

ـ اختلال یاد گیری

است راتوضیح می دهیم :

ویژگی های تشخیصی :

اختلال های یاد گیری زمانی تشخیص داده می شوند که پیشرفت فرد درآزمونهای استاندارد شده ی فردی برای خواندن ، ریاضیات و بیان نوشتاری اساسا پایین تر از سطح سنی ، هوش و تحصیلی مورد انتظار باشد. در تعریف فوق منظور از اساسا پایینتر عبارت است از تفاوت بیش از ۲ انحراف معیار بین پیشرفت تحصیلی وهوشبهر است.البته گاهی تفاوت کمتر(یعنی بین ۱تا ۲ انحراف معیار) بین پیشرفت تحصیلی و هوشبهرهم به کاربرده می شود به ویژه در مواردی که عملکرد فرد در آزمون هوشی با اختلال مربوطه در پردازش شناختی و یا یک اختلال روانی توام ، بیماری جسمانی یا زمینه قومی یا فرهنگی فرد همخوانی داشته باشد . اگر یک نقیصه حسی وجود داشته باشد مشکلات یادگیری باید علاوه برآنهایی باشد که معمولا همراه با آن نقیصه دیده می شوند . اختلالهای یادگیری ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابند.

فرمت فایل : Word ( قابل ویرایش )

تعداد صفحات : 18