موتورهاي بنزيني گرچه تا حدزيادي بهبود يافته‌ و اصلاح شده‌اند، اما هنوز بازده بالايي براي تبديل انرژي شيميايي به توان مكانيكي ندارند.

بيشترين ميزان انرژي موجود در بنزين (شايد 70درصد) به گرما تبديل مي‌شود و مهم‌ترين وظيفه سيستم خنك‌كاري خودرو، مراقبت و استفاده صحيح از گرماي ايجاد شده است. 

احتراق و انفجارهای مخلوط هوا و سوخت منجر به ایجاد گازهای با فشار و حرارت بالا می گردد.  با وجود پیشرفتهای مهندسی، باز هم بخش عمده حاصل از سوخت خودرو به گرما تبدیل می گردد و بازدهی چندان از نظر تبدیل انرژی وجود ندارد به طوری که کمتر از 30% سوخت تبدیل به نیروی محرکه خودرو می گردد و بیش از 70% سوخت، تبدیل به حرارت می گردد.  عمده حرارت تولید شده ناشی از اشتعال سوخت و اصطکاک قطعات متحرک موتور می باشد. 

برای داشتن عملکرد مداوم و پایدار موتور خودرو،می بایست گرمای بیش از حد ایجاد شده ازمحفظه موتور خارج شود.چراکه حرارت تولید شده می تواند موجب تغییر شکل یا حتی ذوب قطعات موتور گردد. بخش زیادی از حرارت تولید شده در موتور خودرو، از طریق اگزوز خود دفع می گردد. وظیفه سیستم خنک کننده موتور خودرو نگهداری دمای موتور، در دمای عملیاتی مناسب است. 

 ازسوی کاهش دمای بیش از اندازه محفظه موتور نیز در برخی موارد موجب ایجاد مشکلاتی می گردد:

•سوخت درون محفظه احتراق، در صورت پایین بودن دما به خوبی تبخیر نمی گردد و احتراق به درستی رخ

نمی دهد و گازهای آلاینده بیشتری تولید می گردد.

•افزایش اصطکاک قطعات فلزی موتور به دلیل افزایش گرانروی روغن موتور و عدم روانکاری مناسب قطعات فلزی موتور .

همین امر موجب می گردد در دمای پایین هدر رفت انرژی بیشتری در هنگام به حرکت درآوردن قطعات متحرک موتور صورت پذیرد که اصطلاحا موجب کاهش قدرت و کشش موتور می گردد.

•افزایش فرسایش قطعات فلزی موتور

■