nمهمترين اهداف ارگونومي عبارتست از

nالف) ايمني ـ بهداشت

nب) توليد ـ بهره وري

nفعاليت‌هاي متنوع صنعتي يا غيرصنعتي بطور دقيق مد نظر دارد.

nمي‌توان به شرح زير دانست :

n1) بررسي ميزان توانمندي شاغلين با توجه به نوع كار و انرژي مصرفي

n2) مطالعه ابعاد فيزيكي بدن (آنتروپومتري) و كاربرد اين دسته از اطلاعات در طراحي ايستگاه هاي كار

n3) طراحي ارگونوميك ابزارهاي دستي

n4) طراحي ايستگاه هاي كار نشسته، ايستاده (يا توام) و آناليز سيستم انسان ـ  ماشين

n5) بررسي‌هاي روانشناختي از ديدگاه نحوه ارتباط بين افراد

n6) تعيين رژيم‌هاي كار و استراحت (زمان‌هاي استراحت و مدت انجام كار)

n7) بررسي روش‌هاي حمل دستي كالا و طراحي خطوط بسته بندي و بارگيري دستي

n8) بررسي صدمات اسكلتي عضلاني مرتبط با كار و آناليز وضعيت‌هاي بدني

n9) بيومكانيك شغلي

n10) ارگونومي و كار در منزل

n11) كاربرد بهينه رنگ و موسيقي در محيط‌هاي كار

nآنچه در بالا ذكر شد بخشي از موضوعاتي است كه از ديدگاه مهندسي انساني قابل بررسي و ارزيابي مي‌باشد، كه نكاتي در مورد برخي از  آن‌ها به اختصار ذكر مي‌شود.

n

nسيستم انسان ـ ماشين يكي از سيستم‌هاي فراگير در مبحث ارگونومي است كه داراي چهار فاكتور اساسي مي‌باشد كه عبارتند از انسان ـ محيط تجهيزات ـ شغل، بديهي است چنانچه بتوان در هر سيستم يا محيطي اين چهار عامل را آناليز نمود مي‌توان مزايا و معايب آن سيستم يا ساختار را معين ساخت و بدنبال آن به بررسي معايب و رفع آن‌ها پرداخت به بيان ديگر هر سيستم كاري شامل عناصر و اِلِمان‌هاي انساني و تجهيزاتي مي‌باشد كه مستقر در يك محيط تعريف شده اي هستند اين سيستم‌ها يا به تعبيري ارگوسيستم‌ها مي‌توانند به شكل‌هاي ساده يا پيچيده كه تحت نام كلي سيستم انسان ـ ماشين نيز خوانده مي‌شوند، مطرح گردند.

nبالطبع هر يك از المان‌هاي تشكيل دهنده يك سيستم انسان ـ ماشيني مي‌تواند بر حسب نوع و شرايط، اثرات قوي يا ضعيفي را بر روي ديگر عوامل سيستم بگذارند.

n