چکیده:
اکثر شهرهای ایالات متحده با روش های شهردار ـ شورا و یا شورا ـ مدیر دولت با حرکتی تدریجی به سمت شهرهای شورا ـ مدیر اداره می شوند. مدلسازی نظری نشان می دهد که روش شورا ـ مدیر کارآمدتر است چون مدیر شهر انگیزه های بیشتری برای افزایش عملکرد مالی و حسابداری نسبت به شهردار به عنوان مدیر اجرایی دارد. به هر حال ، دو عامل بسیار مهم برای مقایسة شهرداری ها مطرح شده است. از اواسط دهة 1980 ، قوانین دولت مرکزی و محلی سخت تر شد. ضمناً شرایط اقتصادی به طور چشمگیری بهبود یافت. از این رو دو عامل مذکور برای ارزیابی شرایط مالی و حسابداری در شهرهای کلان مناسب تر بودند. هدف این مقاله بررسی اهمیت ساختار دولت در زمینة میزان افشای حسابداری و شرایط اقتصادی براساس نمونه هایی از شهرهای بزرگ از اوایل دهة 1980 و اواسط دهة 1990 می باشد. یافته ها این نظریه که شهرهای مدیر شهری در واقع بیش از شهرهای شهردار ـ شورا براساس ابعاد مهم بررسی شده در آزمون های تک متغیری و چند متغیری عمل می نماید ، را تأیید می کنند. شهرداری های بزرگ از 1983 تا 1996 براساس متغیرهای مهم مالی و حسابداری تغییر نموده و پیشرفت کرده اند. شهرهای شورا ـ مدیر برای افشای موارد حسابداری در هر دو دورة زمانی برتر از شهرهای شهردار ـ شورا هستند. شرایط اقتصادی شهرهای شورا ـ مدیر در 1983 بسیار عالی بود ، اما اسناد مربوط به سال 1996 نابسامان بودند.

فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. پیشینه
2-2 تجزیه و تحلیل مالی و حسابداری شهرداری ـ 1975 تا 1996
3- بررسی مقالات
4- توسعه مدل
4-1 فرضیه ساختار دولتی
جدول 1. مدلسازی نظری برای تجزیه و تحلیل چند متغیری
4-2 فرضیه دورة زمانی
5- نمونه
جدول 2. متغیرهای مورد استفاده در تجزیه و تحلیل
6- نتایج
6-1 مقایسه تغییر ساختاری 1983 در مقابل 1996
جدول 3. مقایسه های توصیفی نتایج 1983 با 1996
6-2 مقایسه تغییر ساختاری 1983 تا 1996 ـ شهردار ـ شورا و مدیر شهر
جدول 4. مقایسه توصیفی نتایج 1983 با 1996 برای 43 شهر شهردارـ شورا
جدول 5 . مقایسه های توصیفی نتایج 1983 با 1996 برای 49 شهر مدیر ـ شهر (C-M)
جدول 6. مقایسه های توصیفی شهرهای M-C با C-M توسط متغیر برای 1983 و 1996
6-2-1 تجزیه و تحلیل چند متغیری ـ میزان افشاء
6-2-2 تجزیه و تحلیل چند متغیری ـ وضعیت مالی
7- نتیجه گیری
7-1 محدودیت ها
7-2 پیشنهاداتی برای تحقیقات بعدی